Poziom zapisu na to ustalony, znormalizowany DIN45513 , poziom do jakiego zostaną namagnesowane cząsteczki materiału magnetycznego taśmy. To gwarantuje taki sam poziom odczytu pomiędzy różnymi nagraniami, ścieżkami, taśmami. To sprawa szczególnie istotna w zastosowaniach profesjonalnych. Przy masteringu inżynier spodziewa się konkretnego poziomu nagrania by uzyskać powtarzalność w swojej pracy. W czasie emisji nie są porządane zmiany głośności programu itd. Zapewniony jest też odpowiedni zakres dynamiki zapisu i poziom zniekształceń. Norma poziomu została ustalona biorąc pod uwagę typowe nośniki studyjne. Sprawa wygląda inaczej w zastosowaniach specjalizowanych, amatorskich. Możemy sobie wtedy pozwolić na odejście od ustalonych poziomów by uzyskać określone efekty. Współczesne taśmy pozwalają na wyższe poziomy zapisu (przy tych samych zniekształceniach) niż te do których opracowano normy. Jeśli tylko tor zapisu i odczytu magnetofonu pozwala przenieść wyższe poziomy sygnału warto w pełni wykorzystać możlwości. Ograniczeniem pozostają zniekształcenia. Bywa, że one jako szczególny rodzaj taśmowego brzmienia oraz kompresja stają się elementem wizji artystycznej. Kalibrując poziomy zapisu warto zawsze odnieść się do wzorca i zanotować, że nagranie zostało dokonane np. stosując poziom +3dB
Komentarze